نصف مشکلات ملت از سکوت منشا میگیره ...
در برابر ظلم سکوت میکنیم و این به طرف مقابل قدرت حکم رانی میده ...
قدرت این رو میده که سر بقیه آدم ها هم همون بلایی رو بیاره که سر شما آورده ...
دیشب این متن رو در کانال تلگرامی خوندم ؛
@zhuanchannel
تحلیل محتوای کتاب فارسی اول دبستان سه کشور
کودک ایرانی «اطاعت» یاد می گیرد
کودک آلمانی «پیشرفت»
و کودک چینی «مهرورزی»
علیرضا عابدین (روان شناس) در پژوهشی به بررسی و تحلیل داستانهای کتاب فارسی کلاس اول در ایران و مقایسه آن با داستانهای کتاب زبان کلاس اول در دو کشور شرقی و غربی یعنی چین، به عنوان نماینده فرهنگ جمع‌گرا و آلمان، به عنوان نماینده فرهنگ فردگرا پرداخته است.
او به این منظور تمامی داستانهای کتاب فارسی اول ابتدایی در ایران، شامل ۵١ داستان منتشر شده در سال ١٣٩١، همچنین ۴۴ داستان از داستانهای کتاب کلاس اول چین و ٢۶ داستان از مجموعه چهار کتاب کلاس اول آلمان را به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب کرده است.
نتایج این پژوهش نشان می دهد نیازهای «پیروی » و اطاعت در ایران
«پیشرفت » در آلمان
و «مهرورزی » در چین، سه نیاز اول و اصلی در سه کشور هستند.
نیاز به «پیروی » و اطاعت به دو نوع «تسلیم » و «احترام » تقسیم شده است.
نیاز «مهرورزی » پرتکرارترین نیاز در چین است
که به شدت با ساختار جمع‌گرای شرقی مطابقت دارد.
در مرتبه‌های بعدی نیاز «فهمیدن » و همچنین نیاز به «ارائه و بیان » در چین قراردارند.
به طور خلاصه می‌توان گفت کودک چینی به دنبال آن است که مهر بورزد، بفهمد و بفهماند.
بعد از این سه نیاز که اساسا در ارتباط با دیگران (نیازهای جمعی) معنا پیدا می‌کنند، نیازهای شخصی‌تر مثل «پیشرفت » و «بازی » در چین، ظهور می‌کنند.
این در حالی است که بروز نیازها در آلمان درست وارونه چین است.
در آلمان نیاز به «پیشرفت »، «بازی» و «شناخت » که نیازهای فردی و معطوف به خود هستند، در درجه اول قرار دارند و بعد از آنها نیاز «پیوندجویی » ظهور می کند.
بنابراین کودک ایرانی می‌آموزد طلب‌کننده و گیرنده
(مصرف کننده و تنبل) باشد
کودک چینی اما می‌آموزد دهنده و بخشنده
(تولیدکننده و کارگر) باشد
در حالی که کودک آلمانی اساساچیزی طلب نمیکند
( استقلال طلب) است.
بر این پایه می‌توان نتیجه گرفت کودک ایرانی در کتاب درسی خود یاد می‌گیرد که مطیع و سربه زیر باشد.
نگاه کودک ایرانی یا به سمت پایین است و یا از پایین به بالا نگاه می‌کند.
نگاه کودک چینی به اطراف است و یک نگاه دایره‌وار دارد
ولی کودک آلمانی یک حرکت و نگاه رو به جلو و هدف مند دارد.
او به یک نقطه و هدف چشم می دوزد و تنها برای رسیدن به آن در یک خط سیر مشخص می کوشد و در نهایت هم موفق است.
واقعا اینجور نیست ؟
جایی نیست که نباشم و نبینم مردمی رو که سر انداختن پایین و دارن میگن چشم چشم... یا با سکوتشون از جریانی پیروی کنن تا مبادا منافعشون به خطر نیفته و همه چیز حاضر و آماده در اختیارشون باشه و مبادا بخوان یه تکونی به خودشون بدن !
چرا این جوری ایم ما ؟
تا به حال فکر کردین که سکوت در برابر ظلم ها و کوتاهی هایی که بهمون میشه چه عواقبی داره ؟
مثلا فکر کردین همین دلژین قصه ی ما ، میتونست همکلاسیش براش مزاحمت ایجاد نکنه اگر همون اولین دختری که مزاحمت داشت رفته بود شکایت کرده بود ؟
یا بسته های پستیش همیشه به موقع دستش میرسید اگر همسایه ها که هزار بار مشکل داشتن ، فقط یک بار شکایتشون رو ثبت میکردن ؟
یا خط اینترنتش میتونست طبق روال قانونی در ۷۲ ساعت تخلیه بشه اگر اون شخصی که دو هفته اس خطش تخلیه نشده ، یه لحظه میومد یه شکایت خشک و خالی میکرد ؟ یا حتی یه پیگیری ساده ؟؟
هعی هم میگیم ولش کن بابا اینجا ایران هست و همین شکلیه !
پس کی میرسه که یه کم تکون بخوریم آخه :/
یعنی فکر کنم جاااایی نمونده که من طرح شکایت نداده باشم :))
سه شنبه درخواست تخلیه خط اینترنت دادم تا از شرکت دیگه ای اینترنت بگیرم ، خانمه بهم گفت دو هفته طول میکشه !
قبلش هم شرکت جدیدی که ازش میخوام نت بگیرم هشدار داد بهم که شرکت فعلی خیلی اذیت میکنه در تخلیه ی خط ...
من هم تا اومدم خونه زنگ زدم مخابرات، گفت ابدا اینجور نیست که دوهفته طول بکشه ! ، درخواستت رو اگر ثبت کنن ۲۴ تا ۷۲ ساعت بعد خطت رو تخلیه میکنن...
بلافاصله زنگ زدم و گفتم که درخواست من رو بفرستین ، مبادا نگه دارین ...
امروز پیگیری کردم دیدم درخواستم رو هنوز نفرستادن ...
زنگ زدم به شرکتشون و کلی عذر خواهی کردن ... من هم گفتم اما برای من فایده ای نداره ، من شکایتم رو ثبت میکنم ، چون اگر درخواست من رو سه شنبه میفرستادین ، حداکثر تا شنبه خطم تخلیه بود ، الان امروز که هیچی ، شنبه تااازه بفرستین من وسط هفته خطم تخلیه میشه ...
خلاصه که یک شکایت هم در سامانه ۱۹۵ ثبت کردم و امیدوارم که مثل سامانه اداره پست پیگیری کنن ...
+لطفا گوسفند نباشیم !
